เสียง : ไทย

6.5

วนเรื่องบทก็อย่างที่คิดล่ะครับ ดูแล้วนึกถึงตี๋เหรินเจี๋ยเพราะมาทางเดียวกันเลย มีคดีเกิดขึ้นในเมืองหลวง แล้วตัวเอกก็ต้องมาหาความจริง ซึ่งคดีที่ว่านี่ก็จะเกี่ยวพันกับเรื่องในอดีต เรื่องในวังอะไรประมาณนั้น ซึ่งถ้าว่ากันถึงปมของคดีแล้ว ก็ถือว่าดูได้เรื่อยๆ ครับ เพียงแต่มันจะไม่ได้เด่นหรือชวนติดตามอะไรมากมาย อีกทั้งการเล่าเรื่องของหนังก็ไม่ได้ขับเน้นอารมณ์การสืบสวนสักเท่าไรด้วย มันเลยไม่ได้มีอะไรให้ลุ้นน่ะครับ

หนังกำกับโดย เฉินข่ายเกอ – Chen Kaige ผู้กำกับที่คร่ำหวอดในวงการหนังจีนมานานหลายสิบปี ผลงานระดับตำนานของเขาก็ต้องยกให้ Farewell My Concubine และเคยข้ามน้ำข้ามทะเลไปกำกับหนังที่ฮอลลีวู้ดอย่าง Killing Me Softly ในขณะที่เรื่องนี้ก็เหมือนหนังระยะหลังของเขาหลายๆ เรื่องน่ะครับ ที่เน้นเรื่องเทคนิคพิเศษและงานภาพ ส่วนเนื้อหาก็จะไม่ได้แน่นหรือเข้มข้นเท่าหนังสมัยก่อน ซึ่งจุดนี้ก็ไม่ใช่เฉพาะหนังของเขาหรอกครับ เพราะหนังจีนส่วนมากในระยะหลังนี้ไม่ว่าใครจะกำกับก็เถอะ ก็มักจะออกมาเน้นงานภาพเป็นหลักอยู่แล้ว ส่วนหนึ่งก็คงเพราะมันเป็นจุดขายที่ขายได้แน่ๆ ก็เลยเน้น CG มากกว่าจะเน้นเนื้อหา-ความเข้มของบท

หนังเรื่องนี้เป็นการร่วมทุนระหว่างจีนกับญี่ปุ่น โดยเราจะได้เห็นพี่ Hiroshi Abe โผล่มารับเชิญด้วย

ว่ากันตรงๆ ก็คือ ผมว่า ตี๋เหรินเจี๋ย ทำออกมาอร่อยกว่าครับ เรื่องนี้การเล่าเรื่องยังไม่สามารถกระตุ้นต่อม “อยากติดตาม” ของเราให้ทำงานสักเท่าไร ทั้งที่จริงๆ หลายฉากทำได้ดีครับ อย่างตอนตัวละครเล่าอดีตหรือเผยปมนี่ก็ดูเหมือนจะน่าสนใจ แต่อย่างที่บอกครับว่าจังหวะมันเรื่อยไป ความสนุกเลยออกมาเรื่อยๆ และอีกอย่างที่ผมว่ายังเด็ดไม่พอคือนักแสดงครับ 2 ตัวเอกดูไม่โดดเด่น ทั้งในแง่ของคาแรคเตอร์และรูปลักษณ์ ซึ่งนี่ก็เป็นอีกหนึ่งจุดอ่อนของดาราจีนสมัยใหม่ครับ คือหน้าตาไม่ได้เด่น และฝีมือแม้จะไม่เลว แต่ก็ยังไม่เด่นเท่ากับดาราสมัยก่อน

แต่อย่างน้อยฉากก็น่าจดจำครับ ไม่ว่าจะฉากเล็กฉากใหญ่ก็ดูดีในเชิงรายละเอียด